An Irishman’s difficulties with the Dutch language

1 reactie

Deze solo is nu sinds een week klaar: An Irishman’s difficulties with the Dutch language. Een apart boekje, geschreven in 1908 door een Ier die als expat in Nederland werkte. Bij het leren van de Nederlandse taal vielen hem allerlei grappige situaties en misverstanden op, en die heeft hij verwerkt in een fictief verhaal. Sommige zaken zijn erg herkenbaar: zo moest de hoofdpersoon ook al in 1908 op zoek naar een afgelegen pension, want in de grote hotels kreeg hij niet de kans om Nederlands te leren omdat iedereen in het Engels tegen hem begon te praten. Andere dingen zijn echt verouderd: bijvoorbeeld, het woord “bliksem” is blijkbaar een ernstig scheldwoord, tenzij gebruikt in min of meer wetenschappelijke zin – en de verwarring rond het woord “D-trein” begreep ik pas toen ik vond dat de term D-trein in die tijd gebruikt werd voor sneltrein of intercity… Maar luister en oordeel zelf.

Veel dank aan de proefluisteraar: Availle! (Ik ben trouwens erg benieuwd of iemand dit boek gaat luisteren: het is immers alleen te begrijpen door mensen die zowel Engels als Nederlands begrijpen… Maar tot mijn verbazing is het in de eerste week al 297 keer gedownload – dat is 2x zoveel als Zielenschemering, dat 2 maanden langer klaar is, terwijl “In Brief Authority” nu op 372 downloads staat, terwijl dat toch al 6 weken langer beschikbaar is.)

Jack O’Neill, an Irishman, has just returned from a month’s holiday in The Netherlands. Before he left, he had boasted to his friends that he would learn the Dutch language within a fortnight. On his return, he has to admit that it wasn’t quite that easy… He tells his friends stories about his clumsy attempts to speak Dutch, leading to many funny scenes.
This audiobook contains both “An Irishman’s difficulties with the Dutch language” and its sequel “Jack O’Neill’s further adventures in Holland”.

Nu is Couperus weer aan de beurt: ik heb een begin gemaakt aan Het heilige weten, het vierde en laatste deel van de Boeken der Kleine Zielen. Geen idee wanneer het af zal zijn, maar het komt er aan!

In Brief Authority

Een reactie plaatsen

The next completed solo is an English one again: In Brief Authority – a mostly light-hearted comedy from 1915, though it has a few more serious twists. I actually finished recording this in 2012, before I started the last Dutch solo, but had to wait a bit for everything to be checked (‘proof-listened’).

Satiric comedy from 1915 about a nouveau riche British family and their nanny who get whisked off to Maerchenland (‘the land of Fairy Tales’) one evening in a car drawn by storks. The matron of the family, a thorough snob, is crowned Queen of the country by mistake. She is quick to accept her new position and is determined to introduce British social niceties in her realm. And this really is the land of Fairy Tales, with gnomes, giants, a dragon, magic, a fairy godmother and more. Trouble quickly starts to brew as the royal couple and their son introduce things like capitalism and golf. When gradually a few people find out who should actually have been the new ruler, things get more and more complicated. A bit of romance is thrown into this mixture as well. You’ll have to listen to find out whether everyone lives happily ever after.
In the preface and epilogue, the author won’t let his audience forget the troubled times in the real world, in the heat of World War I. (Summary by Anna Simon)

My thanks to Rapunzelina and April for proof-listening!

Zielenschemering: deel 3 van de Boeken der Kleine Zielen

1 reactie

Het is ook stilstaan of hollen: ik had zo de smaak te pakken dat Zielenschemering nu al af is. Weer heel anders van karakter dan de eerste twee delen, en weer een uitdaging om zo goed mogelijk ingesproken te krijgen – maar erg mooi.

Zielenschemering, het derde boek uit de romancyclus De Boeken der Kleine Zielen van Louis Couperus, beschrijft een volgende periode uit het leven van de familie van Lowe. Een van de hoofdpersonen is Constance’s broer Gerrit, uiterlijk een blonde sterke bruut van een man, ritmeester bij de huzaren, maar hij voelt zichzelf van binnen vaak ziek en zwak. Broer Ernst, altijd al zonderling en op zichzelf, wordt nu gekweld door angstaanjagende hallucinaties. De familie overkomt de ene ellende na de andere. De familieleden reageren ieder op hun eigen manier.

Om te zorgen dat ik “fris” blijf, en niet zomaar het laatste deel “afraffel” ga ik nu eerst wat andere dingen inspreken. Maar ik weet al zeker: deel 4 komt er ook, en als alles mee zit gewoon nog dit jaar!

Het late leven: deel 2 van De boeken der kleine zielen

2 reacties

Bijna 3 jaar na deel 1, is nu deel 2 af. En ik zit er weer helemaal in. Ik heb het gemist om luisterboeken te maken! Maar mijn huis was bijna een half jaar een puinhoop door een grote verbouwing – geen plaats en geen stilte (en geen puf of rust) om in te spreken. Nog niet alles is af, maar wel mijn nieuwe studeerkamer, waar ik in mijn vrije tijd aan mijn bureau met prachtig uitzicht over de stad kan werken aan Librivox.

Ik werd er trouwens op gewezen dat dit jaar het 150ste geboortejaar is van Louis Couperus. Een extra reden om door te gaan met deel 3 – als het plezier van voorlezen van Couperus’ werk niet al voldoende was – maar ik beloof nog niets over wanneer die af zal zijn.

Deel 2: http://librivox.org/het-late-leven-van-louis-couperus/

Deel 1: De kleine zielen: http://librivox.org/de-kleine-zielen-van-louis-couperus/

Het late leven

Het late leven’ is het tweede boek in de romancyclus ‘De boeken der kleine zielen’, en gaat verder direct na het einde van het vorige boek, ‘De kleine zielen’ (hiervan bestaat ook een librivox luisterboek).
Hoewel het draait om dezelfde personen is de inhoud en aard van dit boek heel anders dan het vorige. Zowel Henri van der Welcke als zijn vrouw Constance, gevangen in een liefdeloos huwelijk, worden verliefd – hij op zijn jonge nichtje Marianne van Naghel, zij op Brauws, een oude schoolvriend van Henri. Constance’s ziel lijkt te ontwaken in haar opkomende liefde voor Brauws, ook al vindt ze zichzelf eerst veel te oud voor zoiets, met haar 42 jaar. Om deze hoofdpersonen heen groepeert de schrijver weer de hele grote Haagse familie van ‘kleine zielen’ uit het eerste deel, wiens nietige leventjes krioelen door het boek. (Samenvatting door Anna Simon)

Met dank aan Marcel Coenders voor het ‘proefluisteren’ (onze technische benaming voor het vooraf luisteren naar alle opnamen om foutjes en onzuiverheden te vinden – we kunnen hiervoor trouwens altijd meer vrijwilligers gebruiken: zie librivox.org).  En Bart de Leeuw voor de ‘CD-cover’.

The Return of Alfred

Een reactie plaatsen

Mijn volgende voltooide solo is weer een Engelstalig werk: The return of Alfred, door Herbert George Jenkins. Dit is weer een luchtige ‘romantic comedy’. Verandering van spijs doet eten, zullen we maar zeggen.

The hero of the book is at a loose end, weary and bored of his old life after returning from the Great War. After an argument with his uncle and a railway strike he finds himself lost in the county of Norfolk at ten o’clock one night. When he seeks shelter in a country home, the butler immediately recognizes him as “Mr. Alfred”, the missing son of the house. From that point onwards, our hero, who gives his name as “James Smith”, finds himself in for an exciting time.
Not only does he inherit the friends of “Mr. Alfred”, but also the odium of his misdoings. Protestations are useless: the villagers are convinced he is the prodigal son. Of course, he could just leave the village – but then, had he not been hoping for something exciting to happen – and more importantly, what about Marjorie, the girl at the window?

Originally published anonymously, this romantic comedy was just signed “by the author of “Patricia Brent, Spinster” (a book that was also published anonymously) with a dedication: “To those in many countries who have generously assumed responsibility for the authorship of Patricia Brent, Spinster – this book is dedicated by the author”.

Pauls Ontwaken

Een reactie plaatsen

Mijn volgende solo is af. Een indrukwekkend boekje, geschreven door Frederik van Eeden, bijna 100 jaar geleden. Het thema heeft desondanks niets ouderwets: een vader beschrijft op indringende wijze het stervensproces van zijn 24-jarige zoon, en denkt na over wat ‘een goede dood’ is. Een kort project, minder dan 2 uur in totaal, en geen lichte kost, maar wel een boek om langer over na te denken.

 

In dit aangrijpende korte werk beschrijft de schrijver en psychiater Frederik van Eeden het leven en met name de dood van Paul, de jongste zoon uit zijn eerste huwelijk. Paul stierf op 24-jarige leeftijd aan tuberculose. Frederik van Eeden schreef dit werk in de 3 maanden na Pauls overlijden in 1913.

Zesde verjaardag Librivox, en 6 december?

2 reacties

Vandaag bestaat Librivox 6 jaar (zelf ben ik 28 juli 2007 begonnen bij Librivox, dus vlak voor de 2e verjaardag). Ter gelegenheid van deze verjaardag hebben we een speciaal groepsproject gemaakt: 66 korte bijdragen met als enige gemeenschappelijke factor het woord “zes” in de titel. Fictie, non-fictie, gedicht of verhaal, in welke taal dan ook – de lezers zochten zelf hun materiaal.

Librivox 6th Anniversary Collection

Ik heb daar ook drie stukken aan bij gedragen. Een sprookje van de Gebroeders Grimm (De Zes Zwanen), een journalistiek werkje over een spectaculaire ontsnapping uit de Leeuwarder gevangenis in de 19e eeuw (‘De ontvluchtingsgeschiedenis van een zestal zwaar veroordeelden’), en een gedicht van Isaac da Costa (‘De zesde december’).

Dat gedicht heb ik natuurlijk alleen maar vanwege de titel gekozen – en zo vind je nog eens wat. Wat ik niet kon ontdekken: over welke zesde december heeft hij het nou? Uit het gedicht wordt duidelijk dat er op die datum iets van belang gebeurd is in de Nederlandse geschiedenis, een heldendaad of overwinning – maar wat, wie, hoe? Isaac da Costa leefde van 1798 tot 1860, dus dat geeft een richting. Daarnaast vond ik bij een ‘Google books’ vermelding een jaartal ‘1816’ onderaan het gedicht. Oorlog met Napoleon? Ontstaan van het Koninkrijk der Nederlanden?

Ik heb het vermoeden dat het met dat laatste te maken heeft. Eind 1813 trokken de Fransen zich terug uit de Nederlanden, en een driemanschap wierp zich op als provisionele regering. Eind november of begin december riepen zij een nieuwe onafhankelijke staat uit, het “Koninkrijk der Nederlanden”. En de nazaat van de Oranjes, die al jaren in ballingschap in Engeland leefde, werd uitgenodigd om koning Willem I te worden (wat hij eerst nog afsloeg; hij liet zich de eerste 2 jaar ‘soeverein vorst’ noemen). Maar op welke dag nu wat gebeurde: de 2 boeken die ik heb over de Nederlandse geschiedenis pinnen zich niet vast op een datum, en op internet zijn de websites het ook niet met elkaar eens. Wat gebeurde er nou precies op 6 december? Was het wel 1813 – of gaat het nog heel ergens anders over?

Jane Austen: Gevoel en Verstand

Een reactie plaatsen

Het volgende boek is af – een samenwerking met Julie VW, die 10 hoofdstukken insprak in een prachtige Vlaamse tongval. Dit keer een vertaling van Jane Austen’s “Sense and Sensibility”. De vertaling uit 1922 klinkt misschien wat ouderwets in onze oren (ik vind dat het origineel van Austen de tand des tijds beter doorstaan heeft). Maar ik kan Jane Austen’s verhalen niet weerstaan, in welke vorm dan ook.

Dit is Jane Austen’s eerste gepubliceerde roman, over twee zussen, Elinor en Marianne Dashwood – hun geluk en verdriet in de liefde en alle verwikkelingen van dien – vol van Austen’s gebruikelijke droge humor en ironische blik op de (toenmalige) maatschappij.

“Recording block”

Een reactie plaatsen

Een jaar en een dag na mijn laatste berichtje hier. Meer dan een jaar heeft het me gekost om een volgende solo te voltooien. Een aantal maanden heb ik helemaal niets ingesproken! Hoe het kwam? Drukte in mijn dagelijks werk en leven – zeker. Maar ik had misschien ook wel wat te veel ingesproken tegelijk – “I had been overdoing things” – het was meer een plicht, een klus, geworden dan de lol die het voorheen was om iets moois te maken. Het begon ook niet toevallig rond de tijd dat ik m’n 1000ste sectie voltooide. 1000? Bizar! Maar waar… Al honderden uren van mijn stem zijn inmiddels te vinden op internet. Dat legde me even het zwijgen op.

Maar mede dankzij een paar hartverwarmende berichtjes op deze site ben ik het weer op gaan pakken, en heb moed gevat om afgebroken projecten te voltooien. Dus vandaag: een nieuwe solo af! Een ongeluksvogel van George Lodewijk Kepper. Een eigenaardig boek – het verbaasde me niet toen ik achteraf merkte dat de auteur pas 26 jaar oud was toen dit boek verscheen – maar het speelt in een tijd die in de Nederlandse geschiedenis vaak onderbelicht wordt, en zit vol minder of meer spannende avonturen.

‘Een ongeluksvogel’ is een roman uit 1868, over de lotgevallen van Eduard van Bergen – zijn opvoeding, schooltijd, vriendschap, liefde en avonturen als soldaat tijdens de opstand van Belgie en de tiendaagse veldtocht van 1831.

Minnebrieven van Multatuli

Een reactie plaatsen

Het volgende audioboek is weer iets heel anders: Minnebrieven – door Multatuli. Dit was een suggestie van Jacques Lameriks (hartelijk dank!). Het werkt goed als luisterboek, volgens mij – ik hoop dat ik het goed tot zijn recht heb laten komen. Het was geen makkelijk boek om in te spreken, vanwege al de passie die er in zit, en Multatuli’s gebruikelijke eigenaardigheden. Maar erg indrukwekkend.

Op het eerste gezicht is Minnebrieven (gepubliceerd in 1861) een brievenroman, met als drie hoofdrolspelers Max en zijn vrouw Tine, en het jonge meisje Fancy, Max’ muze. Het is een vervolg op het 2 jaar daarvoor verschenen werk Max Havelaar, ook wat betreft de aanklacht tegen de wantoestanden in het toenmalige Nederlands-Indië. Multatuli springt opnieuw heen en weer tussen fictie en realiteit.

Willem Frederik Hermans noemt Minnebrieven “een van de grilligste, wildste boeken die de Nederlandse literatuur rijk is.” Volgens Multatuli zelf is het “een getrouwe spiegel van een maand aandoeningen en indrukken. Er bestaat geen boek dat waarder is”. En: “’t is alles! Poesie, sarcasme, politiek, wellust, scherpte, logica, godsdienst, alles.” (door Anna Simon)

Ik heb er dit keer voor gekozen om de voetnoten niet aan te duiden in de tekst zelf, maar alleen aan het eind van de delen, om de flow van de tekst niet te veel te onderbreken (zie het commentaar van archibald). Werkt dit beter? Helemaal ideaal zal het nooit zijn…

P.S. In juni ook nog een Engelstalige solo voltooid – heel wat anders, een luchtige detective: Malcolm Sage, detective geschreven door Herbert George Jenkins.